Η ταινία μας στη μεγάλη οθόνη.

Γονείς στην πρεμιέρα.

Η αλήθεια είναι ότι αυτό τον καιρό λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων μου  δεν μπαίνω πολύ στο blog μου ..Έχουν γίνει
όμως σημαντικές δραστηριότητες από την τάξη μου όλον αυτόν τον καιρό από τον Απρίλιο μέχρι σήμερα και αυτές θα σας παρουσιάζω σιγά σιγά.
Στις 13 Μαϊου  είδαμε την πρώτη προβολή της ταινίας μας ..Μαζί μας οι γονείς των μαθητών μου ,οι μαθητές μου ,και παρέα μας το ειδικό σχολείο Νάουσσας ,το εργαστήρι των  ΑμΕΑ "ΥΦΑΔΙ"τ Νάουσσας,καθώς και το 9ο Δ.Σ Ναουσσας..
Πριν την προβολή της και για να κλείσει το πρόγραμμα που είχε ετοιμάσει το NIFF για εμάς  παρακολουθήσαμε 2 βραβευμένες ταινίες .Μία animation η οποία είχε γίνει με τη συμμετοχή του ΟΗΕ και της Δημοκρατίας της Μοζαμβίκης και αφορούσε το περιβάλλον και την διαχείριση του νερού(τα παιδιά τη λάτρεψαν ) και μία ρώσικη ταινία που μετέφερε τα παιδιά στις στέπες της Σιβηρίας και είδαν έναν πολιτισμό διαφορετικό από τον δικό μας τον ευρωπαϊκό καθώς και συνθήκες ζωής που καμία σχέση δεν έχουν με τις δικές μας.

Αμέσως μετά ξεκίνησε η ταινία.Τα παιδιά βουβά..Άφωνα και συγκινημένα ..Το ίδιο και οι γονείς  που δάκρυσαν κρυφά για να μην τους δουν τα παιδιά τους αλλά και εγώ η ίδια μαζί με τη συνάδελφο Δήμητρα Χορόζη η οποία μας συνόδεψε και υποδυόταν στην μικρού μήκους ταινία μας  τη δασκάλα των παιδιών  .Δεν είναι λίγο να βλέπουμε  το αποτέλεσμα των κόπων μας  να αποδίδει..Ένα αποτέλεσμα που σίγουρα θα ταν πολύ διαφορετικό αν δεν είχαμε το ΝΙFF σαν παραγωγό της ταινίας μας και τον σκηνοθέτη Γιάννη Λιόλιο να έχει αναλάβει όλη την ταινία ,από τη σκηνοθεσία μέχρι το
μοντάζ,τον ήχο,κλπ.

από το τέλος της ταινίας 

Το πιο συγκινητικό κομμάτι της μέρας ήταν λίγο  μετά το τέλος της ταινίας,όταν τα παιδιά του ειδικού σχολείου ,ο κ.Κουτσηπασόπουλος(ΑμΕΑ  και ο ίδιος που ήρθε από την Αλεξάνδρεια για να τη δει  καθώς τα  μέλη από το ΥΦΑΔΙ έδιναν συγχαρητήρια σε αυτά τα 11χρονα παιδιά για την ευαισθητοποίησή τους απέναντι στα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας άνθρωπος ΑμΕΑ που μετακινείται στην πόλη και στην περίπτωση της ταινίας μας με αναπηρικό αμαξίδιο (τόσο σε ψυχολογικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο μετακίνησης) αλλά και για το ότι  μια παιδική-μαθητική ταινία καταφέρνει να περάσει με απλό τρόπο ένα μήνυμα προς όλους αποδεικνύοντας ότι "Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ" είναι στο χέρι μας.
Μετά το τέλος της ταινίας γονείς παιδιά και τα μέλη του ΝΙFF(o σκηνοθέτης μας ,ο ηχολήπτης μας,η υπεύθυνη του τμήματος "παιδί και κινηματογράφος" κ.α )πήγαμε στον Άγιο Νικολάο Νάουσας  και συζητήσαμε τόσο για τις εντυπώσεις μας από την ταινία,βάλαμε τη συνεργασία μας με το ΝΙFF σε άλλη βάση (την οποία θα συζητήσουμε σε λίγο καιρό )και στο τέλος με τους γονείς συμφωνήσαμε σε κοινές δράσεις που θα κάνουμε την επόμενη χρονιά με τη συμμετοχή όλων μας..
  Η μέρα μας τελείωσε με τις ωραιότερες εντυπώσεις και με μεγάλη συγκίνηση   για ό.τι κάναμε..
Μπορεί επειδή είναι δικό μας κομμάτι,επειδή έβαλαν τα παιδιά την ψυχούλα τους μέσα σε αυτή την ταινία που ούτε μαθητική μπορείς να την πεις ούτε επαγγελματική καθώς το καστ των "ηθοποιών" ήταν όλοι  μαθητές μιας τάξης   (δεν πέρασαν από κάστινγκ που είναι απαραίτητο σε μια ταινία) ,επειδή ήταν η πρώτη φορά μας σε μια επαγγελματική συνεργασία,  να μην είμαστε αντικειμενικοί στην κρίση μας  και η ταινία μας (αναφέρομαι στο σενάριο και όχι στο κινηματογραφικο κομμάτι που είναι άψογο) να μην είναι αυτό που εμείς θεωρούμε "πραγματικά υπέροχη "και έτσι αυτό που  περιμένουν πολλοί να δουν όταν θα παρουσιαστεί στο φεστιβάλ τον ερχόμενο Σεπτέμβριο να μην τους ενθουσιάσει..Αλλά θα πρέπει να θυμόμαστε πως μιλάμε για μαθητές ,για παιδιά που ήθελαν να περάσουν ένα μήνυμα και το πέρασαν με τον δικό τους,ολόδικό τους  τρόπο..Και μόνο για αυτό τους αξίζει ένα μπράβο..

Η αφίσα της ταινίας "¨Η ΕΠΌΜΕΝΗ ΜΕΡΑ"