Πέμπτη

Αύριο δεν λέμε "ΑΝΤΙΟ"..Λέμε "εις το επανιδείν"

Αύριο το τελευταίο κουδούνι της χρονιάς θα χτυπήσει..Και ήταν μια χρονιά που κύλησε με 19 παιδικά χαμόγελα..Μια χρονιά γεμάτη με εμπειρίες,γνώσεις,δύσκολες αλλά και εύκολες στιγμές..Μια χρονιά με όνειρα,ελπίδες,φόβους,χαμόγελα ,αισιοδοξία και πολλές μα πολλές απορίες..
 Δεν ήταν εύκολο για τα παιδιά μου,για τους μαθητές μου..Καινούργια δασκάλα για αυτούς εγώ ,νέοι μαθητές και μαθήτριες τα παιδιά για μένα..Ομως όλα κύλησαν υπέροχα..Μαθήματα,συζητήσεις,έργασίες,συνέδρια,διαγωνισμοί,ταινίες,blog.,εθελοντική προσφορά, όλα αυτά μέσα σε ένα ταυτόχρονο μοίρασμα  μοναδικών στιγμών ζωής κατά τη διάρκεια των καθημερινών μαθημάτων..Στιγμές  ζωής που τα παιδιά για πρώτη φορά έζησαν μοναδικές εμπειρίες και που θέλω να πιστέυω ότι τους ξύπνησαν την δύναμη να προσπαθήσουν να κάνουν το μέλλον  τους χώρο που θα πραμγατοποιηθούν στόχοι και όνειρα..
 Δεν μπορώ να πω πολλά σήμερα..Θέλω και γω το χρόνο μου....Ποτέ για κανένα δάσκαλο δεν είναι εύκολο να αφήνει τους μαθητές του..Είναι κομμάτι της ζωή του η παρουσία τους γύρω του και ένα δάκρυ πάντα κυλάει- πολλές φορές και κρυφά-όταν η τάξη μένει άδεια και αυτός στέκεται ανάμεσα στους σιωπηλούς πια τοίχους και στην απόλυτη σιγή..ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ εύκολο να αφήνεις τα παιδια και δεν είναι τυχαίο που ΚΆΘΕ ΦΟΡΆ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ¨Θα τους έχω άραγε εγώ και του χρόνου?" και από εκεί και πέρα ελπίζει να συμβεί..
ΕΠΙΤΡΕΨΤΕ ΜΟΥ λοιπόν να ευχηθώ με το δικό μου τρόπο στους μαθητές μου
ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ.."Είς το επανιδείν και ελπίζω να είμαστε μαζί και του χρόνου.."

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...