Τα είδα να λύνουν θέματα της PISA (που χρησιμοποιήθηκαν ως ασκήσεις και τίποτε περισσότερο)να αναλύουν θέματα Πανελλαδικών,να κριτικάρουν κείμενα λογοτεχνίας,να κάνουν απίστευτες αγχιμαχίες ,(debate) με έναν λόγο βασισμένο σε επιχειρήματα, απίστευτες εργασίες,να φτάνουμε μέχρι τις ταυτότητες στα μαθηματικά και να προσπαθούν να τις αναλύσουν,να λύνουν ασκήσεις με αρνητικούς αριθμούς,να κάνουν πειράματα φυσικής με ερευνητική προσέγγιση,να θέτουν ζητήματα θρησκειολογίας ,φιλοσοφίας και να προσπαθούν να δώσουν απαντήσεις,να με διορθώνουν όταν έκανα λεκτικά γραμματικά λάθη,να προσεγγίζουν πρακτικά και θεωρητικά μαθηματικές έννοιες..Ολα αυτά μέσα από προσεγγίσεις που ουδεμία σχέση πολλές φορές είχαν με το βιβλίο αλλά μέσα από θέσεις και θέματα που έθεταν τα ίδια και όχι ως εξέταση αλλά ως συζήτηση... Και ναι δεν στεκόμουν στην ύλη και αυτό μας έκανε να μαστε πολύ πιο άνετοι στη ν τάξη καθώς δεν καταλάβαιναν ότι μέσα από όσα έκαναν αξιολογούσαν τα ίδια τον εαυτό τους και τον έφταναν όλο και πιο πάνω από την προηγούμενη μέρα.Και εκεί εγώ χαμογελούσα. 'Ηξερα ,ξέρω πια πως οι βάσεις που θα πατήσουν οι νέες γνώσεις στην πλειοψηφία των μαθητών μου είναι γερές...Φτάσαμε στο σημείο που πείστηκα πως δεν θα είναι η άκρατη παπαγαλία που θα οδηγεί τα παιδιά στη σκέψη και ήταν ένας από τους βασικούς στόχους μου..Και αυτός δεν μπορούσε να είναι άλλος από το πως θα έψαχναν συσχετίσεις,θα έκαναν συγκρίσεις,θα ανακαλούσαν γνώσεις μέσα στο μυαλό τους για να βρουν την απάντηση.Και αυτό το πετύχαμε..Φτάσαμε στο σημείο που μπορούσε ο καθένας τους και η καθεμία τους να φτάσει στην ερευνητική σκέψη και να δώσει τις απαντήσεις και τις λέξεις κλειδιά που χρειαζόταν κάθε ερώτημα προς απάντηση,ακόμα και αν απαιτούσε γνώσεις από το παρελθόν.
Ξέρω πως τους γονείς ο δικός μου τρόπος διδασκαλίας τους ξένισε όταν τα πρωτοπήρα και ας μη μου το εξέφρασαν.. Απείχε πολύ από όσα ήξεραν μέχρι τότε..Τόσα χρόνια που διδάσκω πολλές φορές έχω έρθει αντιμέτωπη με το σύστημα που έχουν μάθει οι γονείς των μαθητών μου..Μα τους καταλαβαίνω..Καταλαβαίνω πως νιώθουν.Μα δεν υπήρχε πιθανότητα να μην μάθουν τα παιδιά αυτά που έπρεπε..Και τα έμαθαν.Το αποτέλεσμα θα φανεί από εδώ και πέρα.Από τον τρόπο λειτουργίας τους όταν διαβάζουν στο Γυμνάσιο.Και είμαι σίγουρη πως θα τα καταφέρουν.Ξέρω τι έχουν πάρει από την ίδια τους την προσπάθεια..Τα παιδιά μαθαίνουν μέσα από ό,τι κάνουν και δημιουργούν.Πάνω από όλα η αυτενέργεια και τα κίνητρα αυτομάθησης...Και αυτά τα παιδιά τα κατάφεραν σε όλα.Το κάθε ένα με το δικό του ρυθμό με τον δικό του τρόπο προσέγγισης μέχρι εκεί που τα όρια δεν μπορούσαν να ξεπεραστούν βάση ηλικίας και ανάπτυξης.
Τα είδα να αποκτουν ΠΑΙΔΕΙΑ..Οχι με την έννοια της Παιδείας που την έχουμε αναγάγει μόνο στην κατάκτηση των γνωστικών αντικειμένων αλλά στη συνολική Αγωγή για τη δημιουργία ενός χαρακτήρα με αρχές και αξίες όχι μόνο ατομικές αλλά και συλλογικές που εργάζεται με τη λογική και το συναίσθημα σε ισορροπία.
Κάναμε τόσα πολλά που ειλικρινά αναρωτιέμαι πλέον αν μπορώ να ανεβάσω τον πήχη πιο ψηλά πια..Νομίζω πως αγγίξαμε την τελειότητα..Το σίγουρο είναι ότι αυτά τα παιδιά έχουν πολλά να δώσουν από εδώ και πέρα αρκεί να τα εμπιστευτούν στο Γυμνάσιο και να τους δώσουν κίνητρα αλλά και εργασίες να αναλάβουν..Ναι είναι έτοιμα ..
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΛΟΙΠΟΝ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΣΤΟ ΝΕΟ ΣΑΣ ΔΡΟΜΟ..ΚΑΙ ΜΗΝ ΚΟΙΤΑΤΕ ΠΙΣΩ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΤΕ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΓΗΚΕ Ο ΣΚΟΠΟΣ.ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ.ΜΗ ΔΕΙΛΙΑΣΕΤΕ ΝΑ ΔΕΙΞΕΤΕ ΠΟΙΟΙ ΕΙΣΤΕ και να ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΤΕ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ..