Δεν ήξερα αν θα δουλέψει και όμως λειτούργησε με ελάχιστα λάθη περισσότερο ως προς την ετοιμότητα της αντίδρασης των παιδιών.Βέβαια χρειάστηκε περισσότερη ώρα από όση είχαμε στη διάθεσή μας μα πάντα βάζω στο πρόγραμμα το μάθημα της Ιστορίας να συνεχίζεται από το το γνωστικό αντικείμενο της Κ.Π.Α γιατί για μένα αυτά τα 2 μαθήματα είναι αναπόσπαστο κομμάτι και το ένα περικλείει το άλλο.
Επισήμανση.Τα παιδιά δεν ήταν προετοιμασμένα και αυτό ήταν η διαφορά με τις προηγούμενες φορές.Ούτε ήθελα να τα προετοιμάσω. Ήθελα να δω την ταχύτητα αντίληψης,τα αντανακλαστικά ,τη δυνατότητα να αυτοσχεδιάσουν δίνοντάς τους ελάχιστα στοιχεία και το λεξιλόγιό τους.
Η ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ
Μπαίνοντας στην τάξη τους ανέφερα ότι θα κάναμε αναπαράσταση των κεφαλαίων από την ίδρυση της Φιλικής εταιρίας μέχρι την επανάσταση στη Μακεδονία.Φυσικά και απόρησαν και άρχισαν τις ερωτήσεις και εγώ έδινα τις διευκρινίσεις
Μετά δόθηκαν οι ρόλοι-ήρωες.
Το σύστημα θα λειτουργούσε ως εξής.
Εγώ θα μουν ο αφηγητής.Αυτοί θα πρεπε να ακούν προσεκτικά την αφήγησή μου και με το που θα άκουγαν το όνομα του ήρωα που αντιπροσώπευαν θα πρεπε να σηκωθούν να σκεφτούν τα λόγια τους και να αλληλεπιδράσουν μεταξύ τους. Φυσικά δεν είχαν χρόνο να προετοιμαστούν σε καθορισμένες ατάκες γιατί δεν είχαν την απάντηση του άλλου ήρωα ή την ερώτησή του..Ηθελα καθαρά αυτοσχεδιασμό..
Πχ ο Μέτερνιχ έπρεπε να πείσει με επιχειρήματα για τον λόγο που θα πρεπε να καταδικάσουν τις επαναστάσεις κλπ..ή Να αυτοσχεδιάσει ο μαθητής Αθανάσιος Διάκος την απάντησή του απέναντι στον Ομέρ Βρυώνη.
Ετσι και έγινε.Εγώ ήμουν η αφηγήτρια και τα παιδιά αντιδρούσαν και έπρατταν ανάλογα με το τι έλεγε η ιστορία.
Εμοιαζε με θεατρική παραγωγή που γίνεται στην τάξη.
Κατά τρόπο περίεργο τα παιδιά μεταφέρονταν όντως στη στιγμή και αυτό που με έκανε να χαμογελάω είναι ότι προσπαθούσαν να αλλάξουν την ..ιστορία.Πχ την ώρα που ο Ομέρ Βρυώνης μιλούσε στον Διάκο μαθητής ψιθύρισε σε κάποιον που ήταν- υποτίθεται- πολεμιστής."Τι τον κοιτάτε ?Σκοτώστε τον Ομέρ να γλιτωσει ο Διάκος"
Η αναπαράσταση των μαθημάτων τελικά άφησε στα παιδιά πολλά .Μα εκείνο που ήταν ακομα πιο εποικοδομητικό ήταν οι ερωτήσεις τους μετά καθώς και οι διαπιστώσεις τους
ΠΧ."ο Μέτερνιχ τελικά ήθελε να διαφυλάξει το διοικητικό σύστημα της περιόδου εκείνης" " Οι μεγαλες δυνάμεις απο τη μια ήθελαν από την άλλη δεν ήθελαν και αυτό ήταν γιατί κοιτουσαν το συμφέρον που είχαν" ".Οι Οθωμανοί δεν πίστευαν ότι οι Χριστιανοί είχαν τη δύναμη να τους αντισταθούν" ή μου έκαναν ερωτήσεις του τύπου " από που αντλούσαν τη δύναμή τους οι ήρωές μας? " "Πως οργανώθηκε η Φιλική Εταιρεία" κλπ (ειπώθηκαν πολλά μα αναφέρω μόνο μερικες ενδεικτικές διαπιστώσεις ή ερωτήσεις τους)
Στο τέλος όλα όσα "εζησαν" αναφέρθηκαν από τους μαθητές μου σε ένα ενιαίο κείμενο που κλήθηκαν να το καταγράψουν.
Νομίζω ότι αξίζει να το δοκιμάσετε ακόμα και στην ιστορία της Δ τάξης όπου τα μαθήματα ενδείκνυνται για κάτι τέτοιο.
Εκείνο που κερδίζει ένας μαθητής με αυτόν τον τρόπο είναι η ενσυναίσθηση.ΤΟ να μπαίνει στην εποχή ,στο μυαλό ,στον τρόπο που σκέφτεται ο ήρωάς του και λειτουργεί και κατανοεί το γιατί πιο έυκολα από ότι αν του κάναμε απλά μια αναφορά εμείς.Εξάλλου ένα από τα ζητούμενα της εκπαίδευσης των μαθητών μας δεν είναι η ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ? Δοκιμάστε το λοιπόν.
