Αφού δώσω στα παιδιά προφορικά ένα νούμερο,εξηγώ ότι πρέπει να συνεχίσει ο καθένας τη φράση του άλλου ακολουθώντας τη σειρά που τους έδωσα.. Επόμενη κίνηση είναι να δώσω εγώ πρώτη την αρχή μια ιστορίας...Από εκεί και πέρα τα παιδιά συνεχίζουν (προφορικά πάντα)την εξιστόρηση.
Στόχοι..
1.Να γίνουν καλοί ακροατές (κάτι που είναι δύσκολο για τα παιδιά στην αρχή ).
2.Να παρακολουθεί ο καθένας με προσοχή τον άλλο χωρίς να χάσει τη σειρά και την εξέλιξη της ιστορίας.
3.Να βρούμε τα δομικά στοιχεία μια αφήγησης..
Μετά το τέλος της συζητάω με τα παιδιά αν τους άρεσε η ιστορία που έφτιαξαν ,αν ένιωσαν ότι της λείπει κάτι,τι άλλο θα ήθελαν να έχει,ποιο κομμάτι ήταν πιο ενδιαφέρον .Έτσι καταλήγουμε στα εξής τα οποία τα γράφω στον πίνακα.
1.Κάθε ιστορία -αφήγηση ξεκινάει με χώρο, τόπο ,χρόνο και ήρωες.
2.Έχει ξαφνικά γεγονότα για να κρατήσει το ενδιαφέρον του δέκτη-ακροατή.
3.Έχει και άλλους ήρωες που εμπλέκονται στην αφήγηση και πολλές φορές υπάρχει διάλογος των ηρώων.
4,Γίνεται αναφορά στο πως αισθάνεται ο ήρωας (ή οι ήρωες ).
5.Πάντα κλείνει με μία ευχή ,ή μια διαπίστωση.
Μετά το τέλος της καταγραφής ζητάω από τα παιδιά να αντιγράψουν όσα έχω γράψει εγώ στον πίνακα και ζητάω να παράγουν ένα γραπτό δικό τους κείμενο (συνήθως μια φανταστική ιστορία που είναι πιο εύκολη για αυτά)και έτσι γίνεται μια πρώτη προσπάθεια δημιουργίας γραπτού αφηγηματικού κειμένου..
Συνήθης διαπίστωση των παιδιών?"Κυρία είναι πανεύκολο το να λες και να γράφεις κάτι ..Είτε είναι ιστορία,είτε παραμύθι" .Αυτό είναι που κερδίζεις..Το δύσκολο να γίνεται εύκολο καθώς με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά εμπεδώνουν αυθόρμητα και πιο γρήγορα αυτό που θεωρείται το πιο δύσκολο κομμάτι κατά την παραγωγή κειμένων.. Τη δομή ..
