Εχοντας ζήσει πολλά χρόνια στο Κυκλαδίτικο αυτό νησί(2004-2011) περάσαμε εκεί αρκετές φορές το Πάσχα..Το Πάσχα στο νησί μπορείς να το καταλάβεις,να το νιώσεις,να το ζήσεις με όλη την κατάνυξη που απαιτούν οι μέρες αυτές..Σε όλα τα μέρη του νησιού τα σπίτια ετοιμάζονται για την Ανάσταση..Ασβεστώνονται τα μαρμάρινα και πέτρινα στενά σοκάκια της Παροικιάς και των χωριών από τους ιδιοκτήτες των σπιτιών όπως αβεστώνονται και τα σπίτια της πόλης και οι δουλειές γίνονται καθημερινά μέχρι τη μέρα της Μ.Πέμπτης..Εκείνη τη μέρα οι γυναίκες όπως και σε όλη την Ελλάδα βάφουν τα αυγά κάνουν τσουρέκια..Οι 'Ελληνες και οι ξένοι τουρίστες επικέπτονται το νησί και το Ιερό προσκύνημα της Παναγίας της Κατοπολιανής -όπως τη λένε η ντόπιοι- ή Εκατονταπυλιανής..
Και φτάνουμε στη Μεγάλη Παρασκευή..Μέρα που ο επιτάφιος τιμάται ιδιαίτερα όπως σε όλη την Ελλάδα και στο Χριστιανικό Ορθόδοξο κόσμο..Πλήθος Ελλήνων και ξένων τουριστών ακολουθούν τους επιτάφιους της Παροικιάς,της Νάουσσας,της Αγκαιριάς,Λευκών ,Κωστου κλπ.
Εμείς όμως δεν μέναμε στην πόλη..Πηγαίναμε στα χωριά της Μάρπησσας ,των Μαρμάρων και των Λευκών και παρακολουθούσαμε εκεί τον Επιτάφιο θρήνο ,ακολουθούσαμε εκεί τη λιτανεία..Αιτία η μυσταγωγία του Επιτάφιου θρήνου στις μικρές εκκλησίες των χωριών του νησιού που το συνδράμει ακόμα περισσότερο ένα έθιμο..Η αναπαρασταση των ημερών των Παθών του Κυρίου μας..
Με την έξοδο του Επιταφίου ακολουθείται μια πορεία μέσα στη νύχτα στα στενά σοκάκια των χωριών αυτών και στα μάτια σου ξεδιπλώνονται όλες οι εικόνες των Παθών..Σε κάθε στροφή του δρόμου παιδιά ντυμένα με την ενδυμασία της εποχής εκείνης αναπαριστούν τη ζωή Του..Κάθε στιγμή σαν ζωντανός πίνακας ζωγραφικής με παιδιά όλων των ηλικιών να στέκουν ακίνητα ,αμίλητα..Η Ανάσταση του Λαζάρου,η είσοδος στα Ιεροσόλυμα,ο Μυστικός Δείπνος,η προσευχή στο Όρος των Ελαιών ,Η Σύλληψή Του,ο Πόντιος Πιλάτος και μετά ένας υπόκωφος ήχος ΑΚΟΎΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΙΩΠΉ ΑΠΛΏΝΕΤΑΙ ΣΙΓΆ ΣΙΓΆ...Ο ήχος απο το χτύπημα ενός μαστιγίου σκίζει τον αέρα και αντικρύζεις το Χριστό που έχει στους ώμους Του το Σταυρό του Μαρτυρίου να ανεβαίνει το Γολγοθά ενώ πιο πάνω,στο μικρό λόφο, διακρίνεις τις φιγούρες των 2 σταυρωμένων ληστών και τη θέση ανάμεσά τους άδεια κενή..Η βουβαμάρα και η σιωπή των πιστών σκίζει τον αέρα όπως το μαστίγιο του Ρωμαίου..Είμαστε εκεί,δίπλα Του εκείνη τη στιμή όπως οι μαθητές του που παρακολουθούσαν δακρυσμένοι την πορεία Του ..Δεν μιλάς εκείνη τη στιγμή,δεν συζητάς..Όλα παύουν να έχουν σημασία..Και στα αυτιά σου ακούγεται ο ήχος του μαστιγίου καθώς ξεμακραίνεις..Και ξέρεις τι θα δεις στην επόμενη στροφή και σιωπάς ακόμα περισσότερο..Σκύβεις το κεφάλι και μια προσευχή αθελά σου ανέβαίνει στο στόμα σου..Πριν φτάσεις ήδη γνωρίζεις και με σκυφτό το κεφάλι σταματάς και αντικρύζεις τη Σταύρωσή του..Η θέση ανάμεσα στους ληστές έχει καλυφθεί.. Δεν μπορείς να πεις τίποτα..Το φως κόκκινο φωτίζει το πρόσωπό Του όπως το αίμα Του έτρεχε από τις πληγές Του..Δεν είναι ένα παιδί εκείνη την ώρα επάνω στο Σταυρό,δεν ανρικρύζεις έναν έφηβο,δεν νιώθεις ότι βλέπεις μια αναπαράσταση..Βλέπεις την ίδια Του την υπέρτατη θυσία για τη δική μας σωτηρία.Βλέπεις το ίδιο το πρόσωπο Του να έχει γείρει στο πλάι μετά το "ΤΕΤΈΛΕΣΤΑΙ"..Προχωράς συγκινημένος,σιωπηλός,σκέφτεσαι τι έκανε για την ανθρωπότητα..Πιο κάτω ? Η Αποκαθήλωση ..Και θες να τρέξεις να Τον τυλίξεις ,να Του σκουπίσεις το πρόσωπο από τα αίματα και να παρηγορήσεις τη μητέρα Του ,την Παναγία που στέκει πεσμένη πάνω στο σώμα του παιδιού Της..
Μα δεν μπορείς..Συνεχίζεις την πορεία του Επιταφίου..Έχεις και άλλα να βιώσεις..Πιο κάτω ο Ιούδας κρεμασμένος από τις τύψεις και τα 30 αργύρια στο χώμα .Ακολουθεί η ταφή Του, ο ανοιχτός τάφος Του με τους Ρωμαίους να κοιμούνται βαθιά και τον άγγελο να λέει τα νέα στις μυροφόρες...Και η πορεία τελειώνει με την Ανάστασή του..Γυρνάς στην εκκλησία και δεν έχεις καταλάβει πότε πέρασες όλα αυτά τα μικρά κάτασπρα στενά παρά μόνο το μυαλό σου μένει εκεί πίσω ..Σε ό,τι άφησες ,σε ό,τι έζησες έστω και για λίγο..Περνάς κάτω απο τη σινδόνη του Επιτάφιου σκυφτός και με ανάμικτα συναισθήματα..
Η ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΕΠΙΤΑΦΙΟΥ ΣΤΗ ΜΑΡΠΗΣΣΑ
Ένα είναι το σίγουρο..Ποτέ δεν θα μπορέσεις να μεταφέρεις όσα έζησες σε όσους δεν το δούν με τα μάτια τους.Επιστρέφεις στο σπίτι σου και ξέρεις ότι έζησες έστω και λίγο μέσα από τις αναπαραστάσεις το Θείο Δράμα όπως το έζησαν όσοι ήταν κοντά Του πριν 2000 χρόνια..
Η ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΕΠΙΤΑΦΙΟΥ ΣΤΙΣ ΛΕΥΚΕΣ
Έτσι τα εζησα εγώ και θα είναι κάτι που πάντα θα θυμάμαι όσα χρόνια και αν περάσουν..
LinkWithin
