Δεν ξέρω τι θα βγει ,αν κάνουμε κάτι, αλλά σημασία έχει το παιχνίδι..
1.θα πρέπει να βρείτε αυτό που περιγράφω ή λέξεις κλπ(θα δείτε τι εννοώ)
2,Μπορείτε να το κάνετε και παρέες παρέες..Δηλαδή αν βρεθείτε στο σπίτι κάποιου συμμαθητή σας μπορείτε να το κάνετε μαζί..θα θελα κάτι τέτοιο αλλά ξέρω ότι
λόγω καιρού θα ναι κομμάτι δύσκολο..
3.Και βέβαια μπορείτε να ψάχνετε στο Internet ή να ζητήσετε βοήθεια από μαμάδες ,μπαμπάδες,παππούδες και όποιον θεωρείτε εσείς κατάλληλο.. Κάθε βοήθεια δεκτή αλλά με την προϋπόθεση να το χετε ψάξει πρώτα εσείς και να μην μπορείτε να δώσετε την απάντηση..Εσείς παίρνετε μέρος στο διαγωνισμό δεν διαγωνίζονται οι γονείς σας
4.Τις απαντήσεις σας μπορείτε να τις γράψετε στο χαρτί πρώτα και μετά να τις περάσετε στο blog Μου κάτω από το διαγωνισμό..
5.κάθε σωστή απάντηση θα χει και βαθμό..Πρώτος σε βαθμολογία θα βγει αυτός που θα συγκεντρώσει την υψηλότερη..Μακάρι να τα βρείτε όλοι..
ΜΗ ΣΑΣ ΦΑΝΕΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ Η ΔΟΥΛΕΙΑ..ΥΠΟΘΕΣΗ ΛΕΠΤΩΝ ΕΙΝΑΙ..ΑΠΛΑ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΔΙΗΓΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΑΛΛΑ ΝΟΜΙΖΩ ΘΑ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ ΠΟΥ ΤΗ ΛΥΝΟΥΝ ΠΑΙΔΙΑ
ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ:ΘΕΩΡΩ δεδομένο ότι δεν θα κάνετε ζαβολιές..ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΛΈΠΩ ΑΛΛΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΑΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΏ όπως στο σχολείο όταν είμαστε απέναντι ο ένας στον άλλο..Τι εννοώ?Θα υπάρχει χρόνος για να βρείτε τις απαντήσεις..Όποιος περάσει το χρόνο που δίνω θα το γράψει και θα το παραδεχτεί..Είναι κάτι που το θέλω πάντα και το ξέρετε..Την αλήθεια και το να μάθουμε να τηρούμε τις συμφωνίες που έχουμε κάνει.
Ο κύριος Νίκος βρίσκεται μέσα στο χιονιά που τον πρόλαβε ,σε ένα κρησφύγετο στον 'Όλυμπο το οποίο έχει τζάκι ευτυχώς με πολλά ξύλα..Ανοίγοντας τα ντουλάπια βρίσκει.:λάμπα πετρελαίου ,σπίρτο,μια εφημερίδα,και αρκετά προσανάμματα.Τι πρέπει να ανάψει πριν από οτιδήποτε άλλοους σε 2 λεπτά
και απαντήστε σε 5 λεπτα για 2Ο ΠΌΝΤΟΥΣ
Τι φοράει ο Γκούφυ?
Που βάζει το πιάτο με τα αυγά όταν βγαίνει από την κουζίνα και πάει να τα σερβίρει?
Αν βουτήξει η πάπια, τι θα πάθει η γάτα;
Οι μικροί ντετέκτιβ σε δράση:ΒΑΝΔΑΛΙΣΜΟΣ ΣΕ ΓΚΑΛΕΡΙ
Ο Πέτρος κοίταξε τον Αστυνόμο που πηγαινοερχόταν και μουρμούριζε..Δεν του έδιναν σημασία..Στο κάτω κάτω ένα 13 χρονο παιδί ήταν που χάζευε τις Χριστουγεννιάτικες βιτρίνες και τα πολύχρωμα λαμπιόνια στα στολισμένα μαγαζιά..Έτσι τους πλησίασε και κάθησε πάνω σε ένα αυτοκίνητο κοιτώντας γύρω του να δει και την υπόλοιπη ομάδα των μικρών Ντετέκτιβ ενώ τους άκουγε που μιλούσαν..
Η αξιωματικός χαμογέλασε ξανά και έγνεψε. Ύστερα πλησίασε τον αστυνομικό. «Κανένα πρόβλημα. Ούτε κι εγώ τα πάω καλά με την αναμονή. Και δεν είμαι και κρυωμένη! Για να πω την αλήθεια, δεν καταλαβαίνω γιατί περιμένουμε έξω στο κρύο και δεν πάμε μέσα στην γκαλερί».
Έδειξε το κτήριο που βρισκόταν πίσω της. Ήταν ένα διώροφο οικοδόμημα των αρχών του εικοστού αιώνα, ανακαινισμένο με πολύ γούστο. Είχε μια μεγάλη ξύλινη πόρτα με μια μπρούντζινη πλακέτα. Με περίτεχνα γράμματα ανακοίνωνε ότι η γκαλερί δεχόταν την ιδιαίτερη πελατεία της από την άλλη πλευρά του κτηρίου.
«Αν ήμαστε μέσα, τουλάχιστον», συνέχισε η Όλγα, «θα βλέπαμε τους πίνακες. Είναι πιο ενδιαφέρον από το να χαζεύουμε τα αυτοκίνητα».
Ο Πέτρος πήρε μια βαθιά παρατεταμένη ανάσα, για να<!-- more --> μη βήξει. Απο μακριά ειδε τα παιδια..Τον πλησίασαν και κάθησαν δίπλα του μιλώντας χαμηλόφωνα."Λοιπόν άκουσες κάτι?Πήρες καμια πληροφορία?"τον ρώτησαν και οι 5 μαζί..Ο Πετρος τους έκανε νόημα να σωπάσουν και τα παιδια ακολούθησαν τη συμβουλή του ενώ για να μην τους προσέξουν οι αστυνομικοί έκαναν ότι ακουν μουσική απο τα I pod και χαζομιλούσαν μεταξύ τους αλλά χαμηλόφωνα πάντα..'Επρεπε να ακουσουν ,να πάρουν στοιχεία..Ο Αστυνομικός απέναντι τους Μιλούσε αργά και έκανε προσπάθεια για να πει μια ολόκληρη πρόταση χωρίς να καθαρίσει το λαιμό του. «Πρέπει να περιμένουμε εδώ. Ο καινούργιος μάρτυρας λέει ότι στεκόταν εδώ, όταν είδε την αξιόποινη πράξη», εξήγησε.
Ο αστυνομικός αναφερόταν στο περιστατικό που συνέβη στην γκαλερί πριν από μερικούς μήνες. Ένα βράδυ κάποιος μπήκε μέσα από τη στέγη. Παραβίασε το σύστημα ασφαλείας και χάραξε με ένα μαχαίρι μια σειρά από πολύτιμες ελαιογραφίες. Η αστυνομία, ωστόσο, πραγματοποίησε μια σύλληψη μέσα σε λίγες μέρες. Ένας από τους πιο γνωστούς συλλέκτες έργων τέχνης σε όλη την πόλη βρισκόταν στη φυλακή, χωρίς το δικαίωμα καταβολής εγγύησης, και περίμενε την εκδίκαση της υπόθεσης.
Υπεύθυνη για τη σύλληψη ήταν η γυναίκα αστυνομικός , ενώ ο άλλος ενεργούσε ως πραγματογνώμονας της εταιρίας που είχε ασφαλίσει τους πίνακες. Βρίσκονταν τώρα και οι δύο έξω από τη γκαλερί εξαιτίας μιας συγκλονιστικής αποκάλυψης. Την προηγούμενη μέρα είχε εμφανιστεί ένας μάρτυρας και η ομολογία του είχε δώσει νέα τροπή στην υπόθεση. Τώρα, εκείνοι έπρεπε να τον ανακρίνουν στον τόπο του εγκλήματος.
Η αστυνομικίνα έδειξε προς το σημείο του δρόμου, όπου είχε σταματήσει ένα περιπολικό της αστυνομίας. «Να ’μαστε, λοιπόν», είπε. «Ο μάρτυράς μας». Κοίταξε τον αστυνομικό ανασηκώνοντας τα φρύδια. «Μην εκπλαγείς».
Τα παιδιά κοίταξαν προς το μέρος που στράφηκαν οι δύο αστυνομικοί..Η ώρα για να μάθουν τα στοιχεία είχε έρθει.
Ο Αστυνόμος έκανε μια αργή στροφή και εστίασε στους δύο άντρες που έβγαιναν από το αυτοκίνητο. Ο ένας ήταν ένας ηλικιωμένος αστυνομικός και ο άλλος…..Μολονότι τον είχε προειδοποίησε η αστυνομικίνα εκείνος μπόρεσε να συγκρατηθεί. «Αυτός; Αυτός είναι ο μάρτυρας; Μα αυτός είναι του δρόμου…...είναι άστεγος!»
Η αξιωματικός ανασήκωσε τους ώμους. «Σκέψου το. Ποιος άλλος θα βρισκόταν εδώ στις δύο η ώρα το πρωί;»
Ο Πέτρος και τα παιδια συμφώνησαν και θα έπαιρναν όρκο ότι αυτός που έβλεπαν να πλησιάζει με τη συνοδεία της αστυνομίας ήταν κλόουν. Δεν υπήρχε ούτε εκατοστό ελεύθερο πάνω στα ρούχα του. Καλύπτονταν όλα από τετράγωνα και ορθογώνια σε ό, τι ύφασμα και απόχρωση μπορούσες να φανταστείς. Πάνω σε αυτό το πολύχρωμο καλειδοσκόπιο βρισκόταν μια μάζα από γκρίζα μαλλιά που πετούσαν προς κάθε κατεύθυνση, καλύπτοντας σχεδόν όλα τα χαρακτηριστικά του προσώπου του.
Ο μάρτυρας δεν έχασε χρόνο. «Εκεί πάνω. Εκεί, στο παράθυρο. Εκεί την είδα». Ένα αδύνατο δάχτυλο σηκώθηκε και έδειξε το δευτερο όροφο. «Εκεί την είδα να σκίζει τους πίνακες. Σωματώδης γυναίκα, ψηλή, με πολλά και μακριά μαλλιά. Την είδα. Δεν υπάρχει αμφιβολία».Αρχισε να λέει στους αστυνομικους.
Ο Αστυνόμος κατσούφιασε. Ο ένας εκ των δύο ιδιοκτητών της γκαλερί ήταν μια ψηλή γυναίκα με μακριά μαλλιά. Προσπάθησε να μιλήσει, αλλά ο βήχας δεν του άφησε περιθώρια, οπότε ανέλαβε να κάνει η αστυνομικίνα τις προφανείς ερωτήσεις. «Εντάξει, λοιπόν, είδες μια γυναίκα στο παράθυρο. Πρέπει, όμως, να μας πεις κάτι περισσότερο. Τι έκανες εδώ στις δύο τα ξημερώματα; Εκείνη την ώρα είναι θεοσκότεινα. Μήπως βλέπεις και στο σκοτάδι;» Προτού προλάβει ο μάρτυρας να πει οτιδήποτε ο Αστυνόμος συνέχισε. «Αυτό που μας ενδιαφέρει περισσότερο είναι γιατί δε μας τα είπες όλα αυτά πριν από τέσσερις μήνες. Γιατί τώρα;»
Τα παιδιά ήταν περίεργα να ακούσουν..Είχε δίκιο ο Αστυνόμος..Ήταν όντως περίεργο να μην πει τα στοιχεία νωρίτερα..4 μηνες έιχαν περάσει από τότε..Σεπτέμβριος ήταν και τώρα Χριστουγεννα..Κατι περίεργο συνέβαινε εδώ..
Ο μάρτυρας προχώρησε με κάθε επισημότητα στη στάση του λεωφορείου, λίγα μόλις μέτρα από το σημείο όπου στέκονταν. Έπειτα έκανε ένα βήμα και στράφηκε στον Πέτρο. «Απαντήσεις δε θέλετε; Μία τη φορά, λοιπόν. Ξεκινάμε από εδώ. Ήμουν εδώ μέσα», ανακοίνωσε ικανοποιημένος που και οι δύο είχαν στρέψει την προσοχή τους πάνω του.«Για κοιτάξτε τώρα αυτό το παράθυρο στο δεύτερο όροφο, ανάμεσα σ’ αυτά τα κλαδιά. Βλέπετε; Εκεί την είδα, γιατί τα φώτα σ’ αυτό το κτήριο είναι διαρκώς αναμμένα. Τουλάχιστον το βράδυ. Το ήξερες κι εσύ, κυρία αστυνομικίνα, έτσι δεν είναι;»
«Αυτό, όμως, δεν εξηγεί γιατί περίμενες τόσο καιρό για να μας πεις τι είδες».
Τα λαμπερά μάτια του μάρτυρα κοίταξαν διαπεραστικά αυτά του νεαρού πραγματογνώμονα. «Φιλαράκο μου, τυχαίνει να μη διαβάζω κάθε μέρα τα νέα περί τέχνης. Γιατί θα έπρεπε να ξέρω ότι κάποιος κατέστρεψε έναν πίνακα; Μπορεί να το έκανε, γιατί έτσι το έκρινε. Ξέρεις, να πετσοκόψει τον πίνακα και αυτό να το ονομάσει τέχνη. Τέλος πάντων. Εγώ δε γνώριζα τίποτα για το περιστατικό, ώσπου συνάντησα το συλλέκτη που βρίσκεται στη φυλακή γι’ αυτήν την υπόθεση. Ώρες ώρες γνωρίζεις ενδιαφέροντες τύπους σ’ αυτή τη φυλακή. Το θέμα είναι ότι πιάσατε λάθος πρόσωπο. Γυναίκα το έκανε. Την είδα».
Ο μάρτυρας γύρισε και έφυγε από τη στάση, χωρίς να περιμένει απάντηση. Κατευθύνθηκε στο περιπολικό που τον είχε φέρει.
Οι αστυνομικοι στο μεταξύ, συνέχισαν να κοιτάζουν το παράθυρο, όπως και τα παιδια..
"Πειστικό μου φαίνεται" είπε η Ζωή..Αλλά κάτι δεν μου κολλάει..
"Εχεις δίκιο έιπε ο Πετρος..Η κατάθεσή του τώρα,ο χρόνος ,κάπου βρωμάει η υπόθεση..Είμαι σίγουρος ότι λέει ψεμματα."
΄"Εμένα με μπέρδεψε η αναφορά του στα φώτα,στα κλαδια..Οντως κάτι δεν πάει καλά.Και το περίεργο είναι ότι θα την πληρώσει αυτή που έχει τη γκαλερί..Πρέπει να κάνουμε κάτι..Παμε σπιτι της Άννας γιατί το κρύο με τσάκισε να πιουμε καμιά ζεστή σοκολάτα να κυκλοφόρήσει το άιμα στον εγκέφαλο και θα βρούμε τη λύση..."Είπε ο Νικος τρίβοντας τα χέρια του για να ζεσταθεί
Την επόμενη μέρα ο Αστυνόμος βρήκε επάνω στο γραφείο του, ενα γράμμα ανώνυμο..
"Ο μάρτυς σάς είπε ψέμματα γιατί........."Συνέχισε να το διαβάζει και χαμογέλασε..Στο ίδιο σημείο είχε φτάσει και αυτός.."Τελικά αυτά τα παιδιά θα γίνουν πολύ καλοί στη δουλειά τους "μονολόγησε χαμογελώντας..
(ελπίζω να σας βοηθήσουν τα στοιχεία που ανέφεραν τα παιδιά στο τέλος..)
ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ..[περιμένω τις απαντήσεις σας)
