.Δεν θα κάνω την ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ του προγράμματος τώρα ,αυτό θα γίνει στο τέλος ,όταν παρουσιαστεί.Αλλά μπορώ να σας πω μερικές παρατηρήσεις και συμπεράσματα που θα πρέπει να αξιολογήσετε εσείς σαν γονείς και εμείς σαν δάσκαλοι.
Τα συμπεράσματα αφορούν γενικά τα παιδιά αλλά εμείς σαν εκπαιδευτικοί δουλέψαμε και ατομικά χωρίς να το καταλαβαίνουν τα ίδια..Εδώ βέβαια φαίνεται και η ευελιξία χειρισμού μιας κατάστασης που πραγματικά δεν περιμέναμε να έχει τόση έκταση.
ΔΕΝ ΘΑ ΣΧΟΛΙΑΣΩ αυτή τη στιγμή τις παρατηρήσεις και τα συμπεράσματα ούτε θα πω πως το χειριστήκαμε..Εκείνο όμως που θα ζητήσω έιναι να ΑΚΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ..ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΒΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΙ ΕΧΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙ..Και να θυμάστε ότι τα παιδιά δεν θέλουν μόνο συμβουλάτορες..ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΑ ΠΛΗΣΙΑΣΟΥΜΕ ,Θέλουν σε κάποιους πρώτα να ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΑΚΟΥΣΟΥΝ..Η ευελιξία του πως θα κινηθούμε μετά εμείς οι ενήλικες(γονείς ή εκπαιδευτικοί είναι άλλο κεφάλαιο)
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΓΩΓΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
- Όταν ξεκινήσαμε το πρόγραμμα δεν γνώριζαν ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ.Οταν τους "βάζαμε" σε μια κατάσταση περιορίζονταν μόνο στις λέξεις.ΧΑΡΑ,ΦΟΒΟΣ ΛΥΠΗ ,ΜΙΣΟΣ,ΑΓΑΠΗ..Ναι μεν ήταν τα βασικά(τα 4 καθώς το μίσος δεν εντάσσεται στα βασικά συναισθήματα)αλλά έπρεπε να μάθουν να αναγνωρίζουν και τα υπόλοιπα πχ το ενδιαφέρον, την ευγνωμοσύνη, την περηφάνια κλπ.
- Συμμετείχαν όλα και αυτό ήταν κάτι που μας χαροποίησε ιδιαίτερα σε όλες τις δραστηριότητες και ήταν δεκτικά σε κάθε τι που κάναμε στο πρόγραμμα.
- Τα παιδιά απέφευγαν να μιλήσουν για τα συναισθήματά τους(ειδικά στην αρχή του προγράμματος) Όταν κάτι τους ενοχλούσε απλά έβγαινε με θυμό ακόμα και αν είχαν άδικο..Επαναλάμβαναν διαρκώς πως αν παραδεχθούν το λάθος θα φανούν αδύναμα και μετά θα τους κορόιδευαν οι άλλοι οπότε έπρεπε να προστατευτούν ...φωνάζοντας(?)
- .Το άνοιγμα του ενός προς τον άλλο ήταν ακόμα πιο δύσκολο και επίπονο ..Ενώ υπήρχαν θέματα ακόμα και μεταξύ φίλων, αυτά τα προσπερνούσαν χωρίς να εμβαθύνουν(συζήτηση) γιατί "δεν ήθελαν να τους χάσουν από φίλους" και ποτέ δεν είχαν εκφράσει- μέχρι τη στιγμή του προγράμματος με ήπιο τόνο που να οδηγεί σε συζήτηση- τις αντιδράσεις τους για κάποιο ζήτημα.
- Πολλά παιδιά ένιωθαν θύματα ή σωτήρες ..Το θέμα είναι ότι τα "θύματα"ήξεραν ότι οι άλλοι τους επιβάλλονται και ότι ο τρόπος είναι ανάρμοστος (με τη λεκτική βία ,το τσαμπουκά ,τη στάση του σώματος ή με τη δυναμικότητά τους )ενώ πολλοί Σωτήρες θεωρούσαν ότι είναι απαραίτητοι στα "θύματα" γιατί οι ίδιοι δεν μπορούσαν να πάρουν μια απόφαση οπότε προκειμένου να κινδυνέψει ένα παιχνίδι να καθυστερήσει ή μια εργασία να εκπονηθεί από την αναποφασιστικότητα τους αναλάμβαναν οι ίδιοι να δώσουν ρόλους.(εδώ εντοπίστηκαν και άλλοι παράγοντες που οδήγησαν σε αυτό που εγώ θα ονομάσω"μανούβρες¨").
- Ήταν πιο εύκολο πολλές φορές για τα παιδιά να εστιάζουν στα αρνητικά σημεία ενός μαθητή και να εκφράζουν για αυτό τα συναισθήματά τους και πιο δύσκολο να ΕΚΦΡΆΖΟΥΝ τα θετικά του και να τον αποδέχονται για αυτό.
- Κατά τη διάρκεια του προγράμματος που πολλές φορές δεν ήταν μόνο μέσα στο πρόγραμμα της ευέλικτης αλλά εντασσόταν και στο ευρύτερο διδακτικό πρόγραμμα,τα παιδιά έκαναν χρήση του κύκλου (προσφωνούσαν "τώρα μιλάμε στον κύκλο"που σημαίνει "ό.τι λέμε δεν βγαίνει προς τα έξω αλλά και ό,τι πούμε δεν θα προκαλέσει θυμό αλλά θα ναι θέμα συζήτησης" προσπαθώντας να εκφράσουν θετικά ή αρνητικά συναισθήματα για κάτι που είχε συμβεί μέσα στην τάξη και αυτό βγήκε πολλές φορές σε καλό όλων .
- .Επαναλάμβαναν πολλές φορές το ρόλο της οικογένειας στη διαμόρφωση μιας στάσης θετικής ΄ή αρνητικής απέναντι σε κάποιο ζήτημα.
- .Πολλά παιδιά εξέφρασαν συναισθήματα που είχαν σχέση με το να είναι" πρώτοι σε όλα"..(κυρίως εξέφραζαν φόβο απόρριψης από τους ίδιους τους γονείς αλλά και από τους δασκάλους τους αν δεν καταφέρουν κάτι αλλά και άγχος για το τι θα γίνει στο μέλλον αν δεν είναι αυτό που "οι γονείς μου ονειρεύονται ότι θα γίνω")
- ..Πολλά από τα συναισθήματα των παιδιών ήταν ίδια με τα συναισθήματα των μεγάλων απέναντι στην οικονομική και κοινωνική κρίση..Αγωνία,αμφιβολίες για το μέλλον,αρνητισμός,φόβος για το τι μέλλει γενέσθαι.
- Τα παιδιά μας κρύβουν πολλά συναισθήματα και για το ίδιο πράγμα μπορεί να νιώθουν θετικά τη μία και αρνητικά την επόμενη φορά που θα επαναληφθεί παρόμοια κατάσταση.
- ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΝΑ ΧΕΙΡΙΖΟΝΤΑΙ τα συναισθήματα τους.
- Για τα παιδιά μας κάθε κατάσταση που βιώνουν προκαλεί συναισθήματα.Αυτό είναι ψυχοφθόρο για τα ίδια καθώς δεν ξέρουν πως πρέπει να τα χειριστούν και πώς να τα εκφράσουν..
- Νιώθουν πολλά συναισθήματα ταυτόχρονα για την ίδια κατάσταση και αυτό τα μπερδεύει,τα διαλύει συναισθηματικά..
