Με κοιτάς και δεν μου λες τι περνάς.Χάνεις τις ώρες σου ζωγραφίζοντας και μιλώντας με τους διπλανούς σου.Δεν σε ενδιαφέρει το μάθημα .Και γιατί να σε ενδιαφέρει?Για σένα είναι δύσκολο ,κουραστικό να με ακούς να μιλάω να συζητάω με τα άλλα παιδιά.Εσύ δεν μπορείς γιατί δυσκολεύεσαι να κρατήσεις πληροφορίες στο μυαλό σου καθώς διαβάζεις και έτσι ξέρεις λιγότερα από τους άλλους και ξέρεις πως τα μπερδεύεις ...Μα εσύ δεν μιλάς..Δεν μου μιλάς... ΜΙΛΑ ΜΟΥ.Εδώ είμαι .Κοιτα με .Μίλα μου.
Κάθεσαι εκεί έξω και τα μάτια σου είναι σκυθρωπά ,μελαγχολικά,σκοτεινά.Φοβάσαι..Ναι φοβάσαι.Φοβάσαι πάλι μήπως σε κοροϊδέψουν μπροστά στους συμμαθητές σου και για να μην το κάνουν απομονώνεσαι.Σε βλέπω..Σου μιλάω.Μα εσύ δεν είσαι καρφί.Μπορείς να το περάσεις μονάχο σου αυτό.Μπορείς.Και σκύβεις το κεφάλι..Δεν θα μου πεις πάλι? Κοίτα με ΜΙΛΑ ΜΟΥ.
Στο σπίτι οι στιγμές που περνάς είναι δύσκολες. Δεν μιλάς.ΤΙ να πεις?Ο μπαμπάς δεν δουλεύει ,η μαμά τα κουτσοφέρνει και εσύ ?Εσύ δεν θα πεις στους γονείς σου για την εκδρομή που θέλεις να πας αλλά δεν θα πας γιατί η οικογένειά σου δεν έχει τα χρήματα να σε στείλει.Και έρχεσαι σχολείο και λες "εμένα δεν με ενδιαφέρει.Δεν θέλω να έρθω"Και κάθεσαι στην καρέκλα σου με κοιτάς και δεν μιλάς..ΜΙΛΑ ΜΟΥ!!!
Ο φίλος σου πια δεν είναι φίλος σου.Παρανόμησε και το είδες,το ξέρεις και δεν θέλεις άλλο να είσαι μαζί του.Σε εκβιάζει,σου λέει πως θα κάνει κακό σε κάποιον δικό σου αν μιλήσεις.Και εσύ σιωπάς.Και όσο σιωπάς τόσο χειρότερα σε βάζει μέσα σε ένα παιχνίδι που δεν είναι παιχνίδι και δεν είναι δικό σου.Μη φοβάσαι..Μην τον ακούς ΜΙΛΑ ΜΟΥ.
Στο σπίτι δεν θέλεις να πας.Φοβάσαι τους καυγάδες.Φοβάσαι πως θα ξεσπάσουν πάλι πάνω σου.Μα πηγαίνεις.Δεν έχεις άλλη επιλογή.Είναι το σπίτι σου ,οι γονείς σου ,η ασφάλειά σου. Έτσι λες για να πείσεις τον εαυτό σου..Και για άλλη μια φορά κλείνεσαι φοβισμένο στο δωμάτιο.Και κλείνεις τα φώτα και παρακαλάς να μην έρθει μέσα ο δράκος της ψυχής σου για να σου δείξει άλλη μια φορά ποιος είναι το αφεντικό..Τα σκεπάσματα δεν θα σε προστατέψουν.Δεν σε προστατεύουν και το παιδικό κορμάκι σου γεμίζει μελανιές ..Μα δεν μου λες τίποτα..Θα αλλάξουν λες τα πράγματα.Ναι να το λες αλλά ΜΙΛΑ ΜΟΥ..
Νιώθεις θυμωμένος,εκνευρισμένος,οργισμένος,ξεσπάς όπου βρεις και σε ό,τι βρεις,.Δεν σε νοιάζει ο κόσμος σου ,οι γύρω σου .Όλοι φταίνε για αυτό που ζεις.Όλοι είναι υπεύθυνοι για ό,τι περνάς.Και βρίζεις σπας επιτίθεσαι ουρλιάζεις,καταστρέφεις..Είσαι οργισμένος μα δεν ξέρεις το γιατί..Για αυτό είμαι εδώ..Μίλα μου..
ΜΙΛΑ ΜΟΥ ..Μίλα σε κάθε άνθρωπο που εμπιστεύεσαι ,σε κάθε μεγαλύτερο που νιώθεις πως μπορεί να σε προστατέψει από αυτά που σε καταστρέφουν.Μίλα .Μίλα μας.Μην αφήνεις τη σιωπή να σε διαλύσει γιατί θα σε διαλύσει..Δεν έχει όρια η σιωπή .Μόνο ένα βήμα κάθε φορά και πιο μακριά σε πάει. Ένα βήμα πιο μέσα στο σκοτάδι και στο μηδενισμό. ΜΙΛΑ παιδί μου. ΑΠΛΑ ΜΙΛΑ..Και εγώ ξέρω..Από εκεί και πέρα ξέρω ...Και δεν θα σαι μονάχο σου.Θα μαι εκεί.Δεν θα σου κάνω κακό.Δεν έχω λόγο να σου κάνω κακό.Αντίθετα να σε βοηθήσω θέλω και νομίζω μπορώ.Ξέρω τι να κάνω.Απλά μπορώ....Απλά μίλα ΜΟΥ..
