Μέσα στον προηγούμενο αιώνα αναπτύχθηκαν πολλά επαγγέλματα που εξυπηρετούσαν διάφορες ανάγκες των ανθρώπων σε διάφορα χωριά ή πόλεις..Σιγά σιγά η τεχνολογική εξέλιξη αντικατέστησε τα επαγγέλματα αυτά με τεχνολογικά επιτεύγματα και κάποια εξαφανίστηκαν τελείως . Ακόμα θυμάμαι το ψυγείο που είχε ο παππούς μου με πάγο (που του έφερνε ο πωλητής πάγου) όταν έμενε στην Αθήνα στην Ηλιούπολη και ας ήμουν μόλις 5 ετών το 1973..Πάντα μου φώναζε γιατί μου άρεσε να παίζω με την πόρτα η οποία ..κούμπωνε και την οποία ανοιγόκλεινα διαρκώς με αποτέλεσμα να υπάρχει τήξη του πάγου και εκείνος πάντα μου έλεγε.."Κλείσε το ψυγείο..Θα λιώσει ο πάγος Βάσω".Θυμάμαι το λατερνατζή με τη στολισμένη λατέρνα του στα στενά της Πλάκας τότε που ο πατέρας μου μας έδειχνε τα μέρη και το σπίτι που έζησε(θυμόταν ακόμα και την ταινία με τον Μπάρμπα Γιάννη τον κανατά και μάλιστα μια σκηνή από το έργο διαδραματίστηκε έξω από το σπίτι που έμενε)) τα ζεστά κάστανα που έπαιρνα το χειμώνα από τον καστανά σχολώντας το απόγευμα από το σχολείο(πηγαίναμε πρωί και απόγευμα αλλά και Σάββατο τότε),τη μαμά μου να θέλει να φτιάξει τα παπλώματά μας από μαλλί και για τα οποία πηγαίναμε στον παπλωματά κάπου εκεί στην οδό Κεντρικής ,τον τσαγκάρη που επιδιόρθωνε τα παπούτσια μας,το ράφτη που έφτιαχνε τα κουστούμια του πατέρα μου,τον χαλεπιτζή στο δρόμο το χειμώνα,το γανωματή που γάνωνε τα μπακίρια των κατοίκων στο χωριό μου στην Ήπειρο και τόσα άλλα που μου έχουν αφήσει μνήμες στο μυαλό και τις θυμάμαι με μια γλυκιά νοσταλγία..Όλα αυτά τα επαγγέλματα που χάθηκαν τα βρήκα σε μια παρουσίαση..Ας την απολαύσουμε και ας θυμηθούμε όσα χάθηκαν εμείς οι μεγαλύτεροι και οι μικρότεροι ας μάθουν ποιες ήταν οι δουλειές στο παρελθόν..
